Zoeken in deze blog

donderdag 24 november 2016

Stille getuigen

Gedichten bij 'Kunst van Komrij' in Villa Mondriaan Winterswijk 



I

Ze lopen me vluchtig
voorbij
soms aarzelend
soms staan ze stil
mij zien ze niet
ze kijken slechts 
in mijn spiegel 
naar hun eigen beeld

II
 

Liever ben ik onzichtbaar
in plaats van hier te kijk te staan
voor vele onbekenden
Maar nu je hier toch bent
vreemdeling 
zie mij aan
en deel 
mijn stil verdriet 

III

Ik sta hier in het middelpunt
voor iedereen te kijk
ze doorgronden me
denken zij
ze lijden 
aan zelfoverschatting 
denk ik

IV

onbeschaamd
schuifelen ze voorbij 
werpen hun blikken
op mij
doorboren 
met scherpe pijlen 
mijn ziel
afweergeschut
voor eigen pijn
ik verdraag het 
hun spiegel te zijn 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten