Breekbaar

Zij kent alle hoeken van de kamer. Hij heeft ze haar vaak genoeg laten zien. Vooral die ene hoek, waar de kast met de glazen deuren staat. Deze week zijn er nieuwe ruiten ingezet.
Als hij het huis verlaat, trillen de ramen. Zij ruimt de borden en scherven op. Als ze langs de spiegel loopt, ziet ze een vrouw in een blauwe trui met gele bloemen. Ze wendt haar gezicht af.

Ze pakt haar koffer; zet deze in het midden van de kamer en gaat erop zitten. Nog één keer bekijkt ze nauwkeurig elke hoek. Herinneringen herleven. Ze voelt, ruikt en proeft: pijn, zijn adem, haar bloed. Even voelt ze de kracht om uit te breken. Maar vandaag nog niet …

Geplaatst op 120w bij thema 'Hoek' week 3 2016

Laatste Eerbetoon

Een stralende lentedag, uitbundig zingende vogels. De mensen op straat bewegen zich lichtvoetig voort. Ze lijken eerder te huppelen dan te lopen. Deuren en ramen gaan open; de lange winter is voorbij.

Plotseling worden de geluiden van de straat overstemd door de muziek van een fanfarekorps. Voorbijgangers staan stil en kijken; kinderen dansen met de muziek mee. De zilveren trompetten en trombones blinken in de zon; de wangen van de muzikanten bollen op.

In een huis zwijgt een groepje mensen achter gesloten gordijnen. Geluiden van buiten dringen nauwelijks door. Dan doorbreekt het aanzwellende geluid van de muziek de stilte. De ramen worden opengeschoven. Tranen worden gedroogd. Voor het huis houdt de fanfare stil: een laatste eerbetoon aan hun trouwe trompettist.

Geplaatst op 120W bij thema 'Fanfare' week 2 2016