Skippybal

Op een bloedhete dag
in augustus
wiebelde mijn oma
op een watermeloen
terwijl mijn opa
meewarig hoofdschuddend toekeek
en ik dacht met weemoed
terug
aan mijn rode skippybal
die ik verloor
toen ik vijf was
waardoor verdriet mijn leven
zo geniepig binnensloop
dat ik me voornam:

later, als ik groot ben
koop ik
een miljoen rode skippyballen,
zodat verdriet geen kans meer heeft
maar nog steeds wiebelt mijn oma
op een watermeloen

Geplaatst op SchrijvenOnline bij wekelijkse opdracht #106