Al zou mijn pen duizenden lieflijke woorden fluisteren
of miljoenen woorden schallen over diepblauwe wateren
als jij mij niet aanraakt met zachte vingers
als jij je tanden niet zet in mijn gewillige vlees
kan ik alleen nog maar zwijgen
Al zou ik je schilderen in tinten van koraalrood tot smaragdgroen
je laten zwemmen in azuurblauwe zeeën
als jij mijn oog niet verblindt met jouw stralende aanwezigheid
als jij mijn vingers niet streelt met jouw zachte handen
zal mijn inkt snel opdrogen
Al zou je zo tastbaar zijn in mijn dromen
dat ik je zachte haren en je gelaat zou kunnen strelen
en bij het ontwaken mijn pen zou pakken
om jou te omvatten
als jij zwijgt
als jij zwijgt
Wekelijkse schrijfopdracht #103 door schrijfcoach Inanna van den Berg.
Onderstaand de tweede strofe uit Een vergeefs gedicht van Remco Campert.Zoals je praat,met je tanden in mijn mond
en je oren om mijn tong
zal geen pen ooit praten
Aan jullie de uitdaging om in maximaal 150 woorden de essentie van dit gedicht te verwoorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten